Fehmi Koru*
İsrailli bir bakan ‘‘Hamas sonunda bizi Gazze’ye saldırtıp çocukları bize öldürttü ya…’’ diye beni dehşete düşüren bir cümle kurdu mu, kurduysa o hangi bakan, doğrusu bilmiyorum.
Fakat bildiğim şu: İsrail’in Maliye Bakanı Betsael Smutrich’in ‘‘Rehineleri o denli fazla düşünmemeli, olabildiğince acımasız davranmalıyız’’ dediğini, İsrail’de İbranice çıkan bir mecmuanın yöneticisi Orly Noy‘un İngiliz gazetesi Guardian’da dün yayımlanan makalesinden öğrendim.
Bütün dünyayı ‘‘Hamas bayanları ve çocukları bile rehine aldı’’ diye ayağa kaldıran İsrail’in bir bakanı, şu anda devletinin bayan ve çocuk ayırt etmeksizin Gazze’ye vefat yağdırması yetmezmiş üzere, Hamas’ın elindeki ‘rehine’ İsraillileri bile bir çırpıda harcayabiliyor.
Hamas elinde tuttuğu bayan ve çocukları hür bırakmaya başladı; umarım ardı da gelir…
Acaba bakanının ağzından çıkan ‘acımasız’ sıfatını hak etmek ve Cumartesi günü yaşanan sürpriz taarruzun ‘intikamını’ almak için İsrail daha neler yapacak?
‘İntikam’ sözcüğünü de kullanan ben değilim; İsrailli sözcülerin en sık kullandığı sözcük bu: İntikam…
Başbakan Benjamin Netanyahu da birinci gün yaptığı açıklamadan başlayarak daima tıpkı sözcüğü kullanıyor: İntikam…
O sözcüğü bu bağlamda her işittiğimde benim aklıma şu soru geliyor: Hamas’ın bu aksiyonunu planlayanlar kimlerse, sanki onları böylesine pervasız bir karara sürükleyen de yeniden ‘intikam’ hissi olmasın?
Filistinliler 1947’den evvel büsbütün kendilerinin olan bir coğrafyadan, bugün bütünü İsrail işgali altında bulunan, BM kararlarının yasaklamasına karşın İsrailli yerleşimcilerin daima alan genişletmesiyle küçülmüş Batı Şeria ile çitler ve duvarlar gerisinde nefes bile alamaz hale gelmiş insanların yaşadığı küçücük Gazze’ye tıkılmak zorunda bırakıldılar…
Kendiliğinden olmadı bu geçiş, ortada kanlı savaşlarda binlerce Filistinli hayatını kaybetti; milyonun üzerinde Filistinli doğduğu toprakları o tarihten sonra göremez hale geldi.
Cumartesi aksiyonu, bana, bu tarihi geçmişe dayalı bir ‘intikam’ teşebbüsü olarak geliyor…
İnsan hayatına mal olan hareketler, sağ olarak ele geçirilenlerin ‘rehine’ olarak kullanılmak üzere kaçırılmaları bana şahsen zıt. 50 yılı aşan yazı hayatında Filistin davasına sahip çıkmış biri olarak, barışı insani hassasiyetleri çiğnemeden arama dışındaki teşebbüslere hiç onay veremedim.
Filistinliler, İsrailli siyasetçilerin yumuşak karnının, vatandaşlarının ‘rehine’ tutulması konusunda tahammülsüzlük olduğunu sınayarak öğrendiler.
İlkin, 1994 yılında, Nachshon Wachsman isimli bir subayı kaçırdı Hamas. İsrail onu kurtarmak için ‘rehine’ tutulduğu yeri tespit edip altı gün sonra oraya bir baskın düzenledi; lakin Hamas militanlarıyla birlikte Wachsman da baskında hayatını kaybetti.
O olaydan ders çıkartan Hamas, 2006 yılında, o sırada asteğmen olan Gilad Shalit’i kaçırdı ve beş yıldan uzun bir mühlet onu elinde tuttu. İsrail’in memleketler arası kurumları da ortaya sokmasına karşın, Hamas, Shalit’i iade etmediği üzere, onunla görüşmek isteyen yabancı arabuluculara da daima olumsuz yanıt verdi. Yeri öğrenilmesin diye alınan önlem yüzünden…
Sonunda, Hamas, ileri sürdüğü kaidelerin İsrail idaresince kabul edilmesinden sonra, altıncı yılda, Gazze’de yeri bugün bile bilinmeyen bir yerde tuttuğu Shalit’i hür bıraktı.
Arada, ısrarlar üzerine, Shalit’in sağ ve sağlıklı olduğuna dair ispat diye ürettiği bir görüntü, Shalit’in ailesine yazdığı üç mektup ile bir ses kaydı hazırladı Hamas ve onunla 20 bayan Filistinli mahkumun özgür kalmasını sağladı.
Gilad Shadit karşılığında İsrail cezaevlerinde bulunan tam 1.027 mahkumu özgür bıraktı İsrail.
‘Rehine almak’ yahut ‘birini rehine tutmak’ günümüz dünyasında rahatsız edici bir fiil. Ben de rahatsızlardan biriyim. Hareketle yalnız ‘rehine’ tutulan bireyler özgürlüklerinden yoksun edilmiyorlar, o insanların aileleri, yakınları da günler ve geceler uzunluğu telaşlı bekleyiş içerisine giriyorlar. Onları tanımayanlar bile, rastlantısal o hale düşmeyi bir gün kendilerinin de başına gelebilecek bir felaket olarak görüp uykularının kaçmasını engelleyemiyorlar.
Kaç İsrailli rehine var Hamas’ın elinde, şu anda bilinmiyor.
Gazze’de tutuldukları yer de bilinmiyorsa, İsrail’in Gazze’ye karadan, uçaklardan yahut gemilerden yolladığı füzeler İsrailli rehinelerin de üzerine düşebilir…
İsrail’in kesinlikle düşünmesi gereken en kıymetli bahis bu.
Düşünüyorlar mı?
Yukarıda İsrail Maliye Bakanı Betsael Smutrich’in ‘‘Rehineleri o denli fazla düşünmemeli, olabildiğince acımasız davranmalıyız’’ dediğini aktarmıştım.
Smutrich ‘‘Düşünmeyelim’’ diyor…
Rehinelerin hayatını düşünmemeyi tavsiye eden İsrailli politikacı…
Düşünmedikleri belli…
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.
Bir önceki yazımız olan Beylikdüzü'nde okul basıp öğretmenleri darbeden veli ve arkadaşı tutuklandı başlıklı makalemizi de okumanızı öneririz.
